Hesiodos’un bu eseri Prometheus miti hakkındaki en eski örnek olarak kabul edilmektedir. Bu, insanların, atalarımız olan ırka nasıl dönüştüklerinin hikayesidir. O zamanlarda, tanrılar ve insanlar yeryüzünde hep beraber yaşamaktadırlar.

İlk insan hakkında net bir bilgi olmasa da Tanrılar tarafından muhtemelen Kronos zamanında yaratıldıkları tahmin edilmektedir. Bahsedilen insanlar, açlık, çalışmak, yorulmak gibi olgulardan haberdar değillerdir. Ölüm bile göğe yükselmek şeklinde yorumlanmaktadır.

Bir gün, baş tanrı Zeus insanların dünyadaki yerini artık belirlemek gerektiğine karar verir ve Titan Iapetos’un oğlu olan kuzeni Prometheus ‘u çağırır. Prometheus Yunan mitolojisinde her zaman daha otonom, asi bir karakter olarak algılanmıştır.

Antik Yunan’ın Méconé adlı kentinde bir ziyafet düzenlenir ve bir boğa kurban edilir. Kurbanın etleri ikiye ayrılmaktadır: ilki lezzetli bir yağ tabakası ile kaplı kemikler diğeri ise lezzetli olmayan bir sıvıyla kaplanmış et parçaları.

Zeus, Prometheus’u hangi parçanın ölümlülere hangisinin ise tanrılara verileceğini seçmekle görevlendirir. Prometheus’un, insanlara daha lezzetli görünen etli bölümü vermekten yana oldugunun farkına varan Zeus bu durumdan hoşlanmaz. Prometheus’u cezalandırmaya karar verir: Prometheus’un istediği gibi insanlara etli bölümü verir.

Eti yiyen insanların kaderi o andan itibaren tamamen değişecektir. Artık, insanların hayatta kalabilmek icin yemek yemeğe ihtiyaçları vardır, yoksa ölürler. Tanrılara verilen kemikli kısım ise onların faniler gibi acıkmamalarının, ölümsüzlüklerinin sembolüdür.

Zeus’un cezası bununla sınırlı kalmayacaktır. Zeus, onceden kendi kendine yetişen buğdayı ve de tanrıların ateşini insanlardan geri alır. Böylece, insanlar çalışmak, üretmek, tarımla uğraşmak zorunda kalacaklardır.

Insanları hayvanlardan ayırıp, onları medeniyete ulaştıran özelliklerden biri de insanların etlerini pişirerek yemeleriydi. Bazı tarihçilere göre, bu durum, yani insanların hayatta kalmak için cezalandırılmaları Eski Ahit’de, Tanrı’nın Adem’i dünyaya yollayarak cezalandırmasına benzemektedir.

Son olarak ise, Zeus Prometheus’un kardeşi Epimetheus’a bir hediye yollar. Bu hediye Pandora’dır: ilk ölümlü kadın. Pandora ve Epimetheus evlenirler. Bu andan itibaren insanlar soylarını devam ettirebilmek icin kadın ve erkeğe ihtiyaç duymaktadırlar.

Pandora tam bir kontrast örneğidir: oldukça güzel bir kadındır ve dışı ne kadar güzelse içi de bütün kötülükleri barındırmaktadır. Zeus’un ona verdigi kutuyu açması ile yeryüzünün henüz hiç karşılaşmadığı kötülükler dünyaya yayılır. Böylece, Zeus insanları cezalandırmış olur.

Pandora’nın kutusunda yalnızca bir şey kalmıştır : umut.